برکه ها و آب انبارها در فین

برکه ها – آب انبارها

با این که فین از نعمت وجود دو چشمه رخشان و درخشان بهره مند بوده و با بودن آب صاف و زلال چشمه ها نباید آب وآلوده برکه ها قدر و منزلتی داشته باشد ، اما تا چندی پیش مادام که برکه ها آب داشتند کمتر کسی به سراغ اب چشمه ها می رفت البته این امر بدون علت نبوده و مهمترین آن این که آب چشمه ها به شیرینی آب باران نیست . به علاوه چشمه ها در دورترین نقطه آبادی قراردارند در حالی که برکه ها به آبادی و مراکز جمعیت نزدیک ترند . از همه این ها گذشته از نظر افکار عمومی ، آب باران آب رحمت است و باید نوشید .

پیش از آنکه فین لوله کشی شود آب مورد نیاز خانواده ها چه از آب برکه ها و چه از چشمه ها بوسیله مشک به خانه ها حمل می گردید و این کار غالبا بوسیله اشخاص انجام می شد . تنها معدودی از مالکین که الاغ داشتند مشک ها را بوسیله الاغ حمل می نمودند . در روزگارانی که هیچ گونه وسیله خنک کننده نبود مشک بهترین وسیله خنک کننده آب بود و برای این منظور آنرا طوری به درخت یا میخ یا سه پایه مخصوص می آویختند که در معرض جریان هوا قرار گیرد و زودتر خنک شود . آب برکه ها خیلی زود آلوده می شد و عامل پاره ای بیماری از جمله « پیوک » بود .

اسامی برکه ها

1- چهار برکه : ر سر راه مالرو قدیم و اتومبیل رو کنونی فین به منطقه کشاورزی لاور ، سه برکه استوانه ای شکل و یک برکه چهار ضلعی وجود دارد که مجموعا به نام چهار برکه ( چار برکه ) شهرت دارد .

برکه چهار ضلعی به شکل + و وصل به یکدیگر است .  ساختمان برکه ها سنگ و ساروج و کمال استحکام بنا گردیده و بوسیله آب باران نواحی اطراف پر می شود . در قدیم وقتی آب  برکه های دیگر تمام می شد دوستداران آب شیرین راه دور و درازی را با تحمل گرما و سرما می پیمودند و خود را به این برکه ها می رساندند و از آب آن بهره می جستند . نواحی اطراف « چار برکه » سابقا بائر و بلا استفاده بود ، اما اینک سالهاست که آباد شده و اراضی وسیعی از آن زیر کشت گوجه ، بادمجان ، هندوانه و خربزه و غیره قرار می گیرد .

2 – بر که بندر کر : در قسمت شمال شرقی فین در ناحیه ای مشهور به « پا برکه » سه برکه وجود دارد که یکی از آنها به « برکه بند کر » شهرت دارند . دو تای آنها در جوار هم و یکی در فاصله تقریبی سیصد متری دو تای دیگر ساخته شده . شکل ظاهری هر سه استوانه ای و مصالح به کار رفته در ساختمان آنها سنگ و ساروج است . معروف است که یکی از برکه ها مسقف بوده که بعد ها فرو ریخته و از آن تاریخ هر وقت سقف دیگری بر روی آنها زده اند پس از چندی فرو ریخته است تا آنجا که به این نتیجه رسیده اند که برکه مذکور با سقف و کلاه ، میانه ای ندارد و هر چه در این راه صرف وقت و هزینه شود بی حاصل است . ضرب المثل معروفی نیز بر همین مبنا بوجود آمده که : « برکه بندر کر سر روی خود نمی گذارد » این ضرب المثل در مورد افراد یا اشیایی بکار می رود که هر چند یک بار چیزی را از دست می دهند و دوباره باید تهیه نمایند .

3 – برکه لرد گوری : در قسمت شمالی کوه اشکتان و در ناحیه مشهور به لرد گوری دو برکه استوا نه ای شکل با فاصله اندکی از هم قرار دارند . ساختمان هر دو از سنگ و ساروج است یکی بزرگ و دیگری کوچک ، برکه کوچک سالها دارای سقف بود ، اما بر اثر زلزله نسبتا شدید فرو ریخت و بعد ها پر گل ولای شد و به کلی از صحنه خارج گردید .

4 – بر که گمبرو : شامل دو برکه بیضوی شکل و در جنوب اراضی مزروعی ماستان قرار دارد رودخانه معروف « لک کش » در شمال این برکه واقع است . این رودخانه خشک و بی آب است و تنها در مواقع نزول باران و جریان سیل ، گذرگاه آبی است که از اطراف وارد ان می شود .

 منبع : کتاب فین بندرعباس